اخبار و مقالات

تعداد بالای سلولهای سوماتیک در گله گاو شیری

تعداد بالای سلولهای سوماتیک در گله گاو شیری

به تعداد سلول های سوماتیک (scc) تعداد کل سلول ها در هر میلی لیتر شیر وابسته است. به طورکلی، تعداد سلول های سوماتیک در برگیرنده لوکوسیت ها (گلبول های سفید) است که توسط سیستم ایمنی گاوها طی مراحل التهابی در غدد پستانی تولید می شوند و عموماً به عنوان ورم پستان اطلاق می شوند.

این التهاب، نتیجه ورود و تکثیر میکروارگانیسم های بیماری زا در غدد پستانی و یک سری رویدادهای پیچیده منجرشونده به کاهش فعالیت سنتزی است که در ترکیب شیر تغییراتی ایجاد کرده و تعداد سلول های سوماتیک شیر را افزایش می دهد. تعداد و ارتباط موقتی این پاسخ ها بسته به مراحل تغذیه ای، سایر فاکتورهای حیوانی و درگیری با نوع عامل بیماری زا متغیر است.

با این وجود، علت فزونی تعداد سلول های سوماتیک پاسخی است به یک عفونت در غدد پستانی توسط میانجی گری های پیش التهابی. عامل اصلی مؤثر در تعداد سلول های سوماتیک، وضعیت عفونت است. اگر غدد پستانی عفونی نشده باشند؛ مرحله شیرواری، سن، فصل و استرس های مختلف بر روی تعداد سلول های سوماتیک اثرات کمی دارند.

 به جز تغییرات روزانه طبیعی، چندین عامل دیگر غیر از وضعیت عفونت وجود دارد که بر روی تعداد سلول های سوماتیک شیر تأثیر معنی داری دارند. نوع سلول غالب حاضر در شیر، علاوه بر سلول های اپیتلیال پوششی، لوکوسیت ها هستند که ماکروفاژها، سلول های نوتروفیل چندشکلی و لنفوسیت ها را (PMNs) هسته دار دربرمی گیرند.

ماکروفاژها، عموماً سلول غالب در شیر گاو سالم هستند. آن ها می توانند علیه تهاجم باکتری ها توسط فاگوسیت کردن عامل خارجی و آزادسازی پیام رسان هایی که به وسیله نوتروفیل های چندشکلی هسته دار )همچنین، سلو لهای فاگوسیتوزکننده( شناسایی شوند و در محل عفونت به کار گرفته شده و سریعا وارد جنگ و نبرد گردند.

وقتی که نوتروفیل های چندشکلی هسته دار در محل عفونت می رسند، آنها میکروارگانیسم ها را فاگوسیت خواهند کرد و به وسیله ترکیبی از مکانیسم های اکسیداتیو و غیراکسیداتیو میکروارگانیسم ها را خواهند کشت.

 

تفاوت در تعداد سلولهای سوماتیک

تعداد سلول های سوماتیک شیر به طور طبیعی بعد از گوساله زایی افزایش می یابد، زیرا آغوز پیش از آن که گاو شروع به شیردهی کند، تولید شده است و این روند )تعداد سلول های سوماتیک شیر) تا انتهای شیردهی تمایل به کاهش دارد. با این وجود، آن می تواند به دلیل فاکتورهای زیادی که شامل عوامل فصلی و مدیریتی می شود، متفاوت باشد.

به طورکلی، تعداد کمتر سلول های سوماتیک، سلامت بهتر حیوان را بیان می کند، زیرا سلول های سوماتیک فقط از درون پستان حیوانات نشأت می گیرند.

ردیابی و نظارت بر تعداد سلول های سوماتیک بسیار مهم است، زیرا وقتی که تعداد سلول های سوماتیک افزایش می یابد احتمالاً شیر روبه زوال است. علت اصلی مربوط است به آسیب بافت تولیدکننده شیر در پستان در اثر عوامل بیماری زای مسببه ورم پستان و سمومی که آن ها تولید می کنند، به ویژه زمانی که سلول های اپیتلیال از دست می روند.

با این وجود، تعداد کم سلول های سوماتیک گاهگاهی به پاسخ ایمنی ضعیف مربوط می شود ولی در حالت کلی، این طور نیست و ممکن است نشان دهنده میزان کمی از یک عفونت باشد.

پاسخ ایمنی، بهتر است توسط سرعت واکنش های سیستم ایمنی در مواجهه با بیماری سنجیده شود، نه اینکه چه تعداد گلبول های سفید خونی پیش از وقوع عفونت وجود داشته اند. تعداد سلول های سوماتیک تمایل دارند پاسخی به عوامل بیماری زای مسری مسببه ورم پستان را بازتاب دهند؛ از طرف دیگر، میزان آلودگی باکتریایی با منشأ خارجی بیانگر تمیزی و پاک سازی غیرمکفی ملزومات شیر یا پستان ضعیف و آماده سازی ضعیف نوک پستان قبل از شیردوشی است و می تواند میزان بالای عوامل بیماری زای محیطی را مشخص کند.

(EU) مطابق قوانین اتحادیه اروپا پستانی را عفونی در نظر می گیرند که تعداد سلول های سوماتیک بالاتر از 200.000 سلول در هر میلی لیتر داشته باشد و وقتی تعداد سلول های سوماتیک بالاتر از 400.000 سلول در هر میلی لیتر باشد، آن شیر برای مصرف انسانی پذیرفته نیست.

بااین وجود، ارزش شیر مورد قبول در صنایع لبنی در کشورهای مختلف، متفاوت است. در عمل، دو روش جهت کنترل ورم پستان در گله وجود دارد: روش اول، حذف گاوها است که یک راه حل کوتاه مدت بوده که می تواند به سرعت تعداد سلول های سوماتیک را در مخزن جمع آوری شیر پایین آورد و روش دوم کنترل ورم پستان است که یک راه حل طولانی مدت بوده و بر پایه موارد ذیل است.

  • نظارت و ردیابی هر گاو به صورت ماهیانه )تعداد سلول های سوماتیک را برای اجرای یک برنامه پیشگیری در ورم پستان ثبت کنید).
  • بهبود و ارتقای ضدعفونی (به سادگی پستان را تمیز و عاری از عوامل بیماری زای باکتریایی که ورم پستان را سبب می شوند، نگه دارید.)
  • شرایط محیطی (بستر باید در تمام اوقات خشک باشد. چمن در مراتع و علفزار باید یا خشک باشند یا عاری از گل ولای و مواد چسبنده که به پستان آسیب می رسانند.)
  • مدیریت نگهداری مخصوص تلیسه ها )گوساله ها برای پرهیز از پرستاری باید در پن های مجزا، پرورش داده شوند(.
  • جمعیت حشرات باید کنترل شوند تا توزیع و پخش ورم پستانی با عامل باکتریایی کاهش یابد.
  • تلیسه های در حال پرش و آماده جفت گیری باید از گاوها جدا شوند.
  • درمان گاوهای خشک (خطر عفونت های درون پستانی 13 طی دوره های زود هنگام و دیر هنگام خشکی در بالاترین حد است؛ زیرا زمانی است که عوامل بیماری زا، روزانه بیرون ریخته نمی شوند.

تغذیه مناسب جهت پیشگیری از این مشکل (تغذیه در حفظ و برقراری ایمنی نقش دارد، انرژی ناکافی یا کمبودها می توانند مقاومت حیوان را متأثر کنند.)

بهبود و ارتقاء وضعیت ایمنی

یکی از استراتژی هایی که می تواند جهت ارتقای وضعیت ایمنی و درنتیجه کاهش تعداد سلول های سوماتیک استفاده شود، مکمل ساختن با ساکاروسیس سروویسه به عنوان منبعی از متابولیست ها و دیواره سلولی (MOS) غنی از مانان اولیگوساکاریدها و بتاگلوکان ها است.

متابولیت های مشتق شده از تخمیر مخمرها یک سوبسترا عالی حاوی مواد مغذی هستند که میزان فلور شکمبه ای، افزایش سرعت هضم سلولز و همی سلولز، سودمندی برای باکتری ها و شکمبه ای pH تک یاخته ای ها، تثبیت کننده و افزایش تولید اسیدهای چرب فرار (VFAs ) را تنظیم می کنند.

بتاگلوکان به عنوان تنظیم کننده یا محرک های سیستم ایمنی شناخته شده اند. آن ها محرک های مؤثر و طبیعی سیستم ایمنی ذاتی بدن هستند، زمانی که آن ها در تماس با سلول های فاگوسیتوزی قرار می گیرند (که اتصالات مابین بتا 1 و 3 و 1 و 6 را تشخیص می دهند). این سلول ها تحریک شده و مقداری سیتوکین 21 تولید خواهند کرد که یک واکنش زنجیره ای منجر به تنظیم کننده های سیستم ایمنی را آغاز کرده و ظرفیت پاسخ سیستم ایمنی ذاتی را ارتقا و بهبود می بخشند.

همچنان (MOS) مانان اولیگوساکاریدها که در بالا اشاره شد، ترکیبات ساختاری دیواره سلولی مخمرها هستند و برای عوامل بیماری زا (که نوع 1 فیمبریا را دارند) همانند انواع سالمونلا و گونه های ای کولای به عنوان ظرفیت آگلوتیناسیون (چسبندگی) شناخته شده اند. مانان اولیگوساکارید یک جایگاه اتصال برای عوامل بیماری زا ارائه می دهد، لذا از کلونی شدن باکتری در اپی تلیوم روده جلوگیری به عمل می آورد و این باکتری چسبیده به مانان اولیگوساکاریدها به همراه بخش غیرقابل هضم فیبر از بدن دفع خواهد شد. طبق برخی تحقیقات، مخمر به عنوان منبعی از متابولیت ها، غلظت هاپتوگلوبین خون را کاهش می دهد که یک گلیکوپروتئین مرحله حاد تولید شده توسط کبد طی مراحل التهاب است؛ در این مورد ناشی از میزان بالای نشاسته در جیره است.

آزمایشات مزرعه ای مختلف در سرتاسر جهان، کاهش تعداد سلول های سوماتیک را نشان داده اند. چندین مطالعه نشان داده اند که مخمرها به عنوان منبعی از متابولیت ها می توانند تولید شیر را تا حد 2 کیلوگرم در روز به ازای هر گاو و کیفیت شیر (چربی و پروتئین) را افزایش دهند و تعداد سلول های سوماتیک و وقوع بیماری ها و نیز آلودگی قارچی را در شیر کاهش دهند.

ترکیبی از تغذیه شکمبه ای مناسب همراه با تقویت و تحکیم سیستم ایمنی حیوانات، به تولید شیر روزانه بیشتر و بالاتر و علاوه بر این به کاهش تا حد صفر هر نوع بقایایی در شیر منجر می شود که یک عامل کلیدی برای تسخیر هرچه بیشتر بازار مورد تقاضای مصرف کنندگان است.

منبع: مجله دنیای کشت و صنعت

دیدگاه کاربران
شما هم می توانید درمورد این مطلب نظر بدهید